"The idea that happiness could have a share in beauty would be too much of a good thing." --Walter Benjamin

Wednesday, June 06, 2007

Morpolohiya

Binuo sa isang buntong-hininga ang buong mundo,
At dito nagmula ang kasaysayan ng sanlibutan.
Noong unang panahon,
Nang hinahagilap pa lamang ng bibig ang daigdig
ay dumulas ang Wika at santinakpan sa ngalangala
upang bigyang-ngalan at magkatawang-moog
ang mga lugar na mahirap matunton
ang mga bago’t di matuklas-tuklasang sibilisasyon.
Hinanap ng labi ang tubig, hangin, bato at buhangin
at sinalat ng dila ang balat
ng salita ng Sinaunang Panahon:
Ito ba ang talampakan? Hindi. Ito ang talampas
na binaligtad upang halikan ang lupa.
Ito ba ang tuhod? Hindi. Ito ang matandang bundok
na lumuhod. Ito ba ang hita? Hindi. Ito ang gulod
ng kambal na ilog na sumupling sa kabihasnang
matagal nang naglaho. Ito ba ang pusod? Hindi.
Ito ang mababaw na balon na kumikislot
sa mga ligaw na haplos. Ito ba ang tiyan?
Hindi. Ito ang malawak na kapatagang madalas
lumundag sa paghila ng buwan. Ito ba
ang dibdib? Hindi. Ito ang malakas na grabedad
sa ilalim ng dagat, ang puwersang humuli’t humalina,
nagkuyom at nagsaboy sa lahat ng planeta,
sa araw, buwan at ilang bilyong tala, sa kapangyarihan
ng mabagal at marahas na rebolusyon ng nanginginig
at nagniig na lawak ng uniberso. At ano ang laman
nito, isang buto, butil, binhi, kamao o puso?

Hindi. Ito ang bingit ng daigdig, isang banging
Kumanlong sa madilim at malalim na malalim na
Sikreto.

2 Comments:

Anonymous Anonymous said...

congrats, caloy! :)

7:43 AM

 
Blogger Filipina Travels said...

ay ikaw pala to caloy. hi!

4:53 AM

 

Post a Comment

<< Home