"The idea that happiness could have a share in beauty would be too much of a good thing." --Walter Benjamin

Friday, April 15, 2005

Pangatlo, Si Lukas kay Tobias

Sa isang sulok, natuto
kang umibig sa isang bato.

Dinampot mo ang iyong sinusuyo
at pinakiramdaman kung ito'y titibok
sa iyong pagbulong.
Gaya ng inaasahan, hindi kumibot ang bato
sa iyong pagkakahawak.

Ikinuyom mo ang iyong palad
bilang isang pagyakap.
Malamig ang lawas ng iyong iniibig.
Kaya sinubukan mo itong idarang sa iyong dibdib.
Sa kauna-unahang pagkakataon,
nagkaroon ng puso ang tagalupa.
Isang pusong walang kinikilalang pintig.

Naglakad-lakad ka,
Inilibot ang iyong bagong puso
at ipinamalas rito ang lahat ng mga bagay
na hindi sakop ng dati nitong panginurin.

Ngunit hindi natitinag ang bato.
Ang bato ay bato sa lahat ng panahon.

Muli mo itong dinukot,
at sa diin ng iyong kapit,
sinubukan mo itong madurog.

Tumingin ka sa orisonte ng dapithapon.
Magdidilim na, kailangan mo nang umuwi.

Sa halinhinang poot at pag-ibig,
lunggati at ligalig, ipinukol mo
ang lahat ng iyong inibig sa langit.

0 Comments:

Post a Comment

<< Home