"The idea that happiness could have a share in beauty would be too much of a good thing." --Walter Benjamin

Friday, April 15, 2005

Panglima, Si Lukas kay Guiller

“For history is not the absence for us. It is a vertigo… we do not see it stretch into our past and calmly take us into tomorrow, but it explodes in us as a compact mass, pushing through a dimension of emptiness where we must with difficulty and pain put it all back together.”
Edouard Glissant in Carribean Discourses


Gaano ka-blangko ang puting papel?
Tanong mo.
Hindi kasing blangko ng palad mo,
Sagot ko.

Hindi puting patlang ng kawalan
ang iyong nakikita,
hanapin ang mga lamat
sa malinis na mukha ng iyong hawak-hawak
at dito’y mababanaag ang mga pilat.
Hindi naghihilom ang mga sugat
sa tuwing tinatalunton ng pagdalumat
ang landas ng mga bitak.

Gusto mong sulatan ang blangkong
papel ng mga anag-ag ng iyong alaala?
Punuin ng kuwento’t tudling
na isinilid sa iyong memorya?
Paano mo uumpisahan
ang iyong talambuhay
na may tumpak na simula
at tatapusin sa siguradong wakas,
gayong hindi mo mahuli
ang mga sandaling maiilap?

Paano mo isusulat ang mga salaysay
kung ang papel na iyong hawak
ay isa nang malawak na dagat,
eternal ang daluyong
ng mga salaysay sa iyong balintataw
inaalon ng pangamba.
Kilapsaw ang mga sandali
sa iyong palad
kisapmatang nawawala.
Hindi mo na magagap
kahit sarili mong istorya.

Gaano ka-blangko ang blangkong papel?
Tanong mo,
sabay lumalagok ng tubig sa baso.
At napuno ng mga labi
Ang isang piraso ng malinis na papel.
Sabik nang magsalita
ang umid nitong dila,
natitigang sa iyong basang tinta.

Hindi kasing-blangko ng mga palad mo.
Sagot ko.
At nakita kong gumatla
ang mga ugat sa iyong noo,
at umapaw ang luhang
kinimkim ng iyong mga mata.

Dito ka magsisimula.
Hindi sa blangkong papel
Kundi sa mapagpalayang gunita.

0 Comments:

Post a Comment

<< Home